Εορτασμός 25ης Μαρτίου
Στις 24 Μαρτίου στο σχολείο μας πραγματοποιήθηκε μια εκδήλωση προκειμένου να τιμήσουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και την επέτειο της έναρξη της επανάστασης του 1821. Στην εκδήλωση συμμετείχαν μαθητές του Γυμνασίου και του Λυκείου. Την προετοιμασία της γιορτής ανέλαβαν δύο καθηγήτριες, η κ. Μιντζιαρίδου Ισιδώρα και η κ. Σπασέγκου Δάφνη, οι οποίες ξεκίνησαν την προετοιμασία της γιορτής από τα μέσα Φεβρουαρίου και έδειξαν πολύ μεγάλο ζήλο, αφού ασχολήθηκαν πολύ σοβαρά παρά τον περιορισμό του χρόνου και την ανάγκη για την ολοκλήρωση της διδακτέας ύλης. Το αποτέλεσμα πάντως ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Το χρονικό της γιορτής διάβασαν δύο μαθητές της Α΄ Λυκείου, ο Γενετίδης Χρήστος και ο Παπαδόπουλος Νικόλαος, ενώ ενδιάμεσα γινόταν μια παρουσίαση (powerpoint) με τραγούδια, κείμενα και φωτογραφίες σχετικές με τα όσα διαβάζονταν στο χρονικό. Διαβάστηκαν κείμενα από τους: Χωραφά Θεόδωρο, Κέλογλου Τάσο, Μαζέλι Τζώρτζη, Βουρνούκα Ασπασία, Μαλίκι Άντα, Παπαδόπουλο Θεόδωρο. Παράλληλα, παρεμβάλλονταν μικρά δρώμενα, όπως ο « Όρκος των Φιλικών» στον οποίο συμμετείχαν οι Χωραφάς Θεόδωρος, Μαρίνος Αντώνης και Ιωαννίδης Κωνσταντίνος, όπως η «Ηρωική αντίσταση της Λένως Μπότσαρη» στην οποία συμμετείχαν η Γενετίδου Νικολέτα, ο Συμεωνίδης Σάββας, Γιάννης Παπαδόπουλος, Τσαπουρνίδης Γιώργος, Θωμαΐδης Στέφανος, Βογδανάκης Στέφανος, και όπως το «Φίλημα στον Παπαφλέσσα» στο οποίο συμμετείχαν ο Ιωαννίδης Κωνσταντίνος και ο Μαρίνος Αντώνης. Πολύ συγκινητικό επίσης και επίκαρο ήταν το απόσπασμα από θεατρικό έργο «Το μεγάλος μας τσίρκο» του Ι. Καμπανέλη, όπου υπήρχε ένας σατιρικός αλλά και συγκινητικός διάλογος ανάμεσα στο άγαλμα του Κολοκοτρώνη που υπάρχει και τώρα μπροστά στην παλιά Βουλή και σε δύο μικρά Ρωμιάκια. Με μεγάλη επιτυχία ερμήνευσε το ρόλο του Κολοκοτρώνη ο Τολμίδης Γιώργος, ενώ τα δυο παιδιά ήταν η Παλτόγλου Γαλήνη και ο Ιωαννίδης Θεόδωρος. Δεν έλειψε και ο χορός από αυτή την συγκινητική παράσταση όταν ο Μαρίνος Αντώνης χόρεψε στους ρυθμούς του τραγουδιού «Να’τανε το ‘21» και οι υπόλοιποι χτυπούσαμε παλαμάκια. Αξίζει να γίνει μνεία και στο Βογδανάκη Στέφανο ο οποίος βοήθησε στα σκηνικά της γιορτής κατασκευάζοντας αντικείμενα από φελιζόλ με τη βοήθεια του Μαζέλι Τζώρτζη. Στο τέλος της γιορτής, η Διευθύντρια έβγαλε λόγο και έδειξε την συγκίνηση και την περηφάνιά της για τους μαθητές του σχολείου μας. Αμέσως μετά το τέλος της γιορτής οι μαθητές και οι καθηγητές βγήκαν στον προαύλιο χώρο κι έψαλαν τον Εθνικό Ύμνο, κάνοντας υποστολή της ελληνικής σημαίας, όπως κάθε Παρασκευή, τιμώντας έτσι μια ακόμα φορά τους ήρωες του 1821.
Την επόμενη μέρα ανήμερα της ημέρας του Ευαγγελισμού παρευρεθήκαμε στη Δοξολογία που πραγματοποιήθηκε στην Εκκλησία της Σταυρούπολης, στην Ευαγγελίστρια, ενώ ήταν παρούσες οι σημαίες με μια αντιπροσωπεία έξι άριστων μαθητών για το Γυμνάσιο και για το Λύκειο. Στη συνέχεια πήγαμε στη Ηρώο όπου με τη σειρά μας κάναμε κατάθεση στεφάνου, κρατήσαμε ενός λεπτού σιγή και ψάλαμε τον Εθνικό Ύμνο. Τέλος, πραγματοποιήσαμε την καθιερωμένη παρέλαση, ενώ τρεις μαθητές του Λυκείου ήταν η μπάντα της παρέλασης που κρατούσε το ρυθμό. Ήταν δυο πολύ σημαντικές μέρες εορτασμού και ιστορικής μνήμης, αφού άλλωστε λαός χωρίς ιστορική μνήμη δεν έχει υπόσταση.
Εορτασμός 28ης Οκτωβρίου
H 28η Οκτωβρίου θεωρείται μία από τις δύο μεγαλύτερες εθνικές μας γιορτές. Γιορτάζουμε το γεγονός πως τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940, ο Ιταλός πρέσβης παρέδωσε στον Ιωάννη Μεταξά ένα τελεσίγραφο που ζητούσε την υποταγή της Ελλάδας στα Ιταλικά στρατεύματα και ο Μεταξάς, πρωθυπουργός τότε, απάντησε κατηγορηματικά “ΟΧΙ”. Αυτή η επέτειος του “ΟΧΙ” εορτάστηκε και στο σχολείο μας λαμπρά για ακόμη μια φορά. Η γιορτή ξεκίνησε με τον ορισμό σημαιοφόρων γυμνασίου και λυκείου και την απονομή των βραβείων στους αριστούχους μαθητές μας. Αμέσως μετά ακολούθησε η έναρξη μιας θεατρικής παράστασης η οποία είχε εξαιρετικά σκηνικά και τα παιδιά που πρωταγωνίστησαν και μπήκαν για τα καλά στον ρόλο τους. Αρχικά στη σκηνή εμφανίστηκε μία μαθητική τάξη μαζί με έναν καθηγητή που έκανε ερωτήσεις σχετικά με την 28η Οκτωβρίου και τα παιδιά του απαντούσαν. Έτσι μέσα από αυτή τη σκηνή, τα παιδιά μας ξαναθύμισαν τα ιστορικά γεγονότα και αυτό που γιορτάζουμε. Αμέσως μετά το σκηνικό άλλαξε και μας μετέφερε πολλά χρόνια πριν. Στην σκηνή εμφανίστηκαν μητέρες των οποίων τα παιδιά και οι άνδρες είχαν πάει στον πόλεμο. Μέσα από την κουβέντα τους μας παρουσίασαν το πώς αντιμετώπιζαν τις καταστάσεις του πολέμου οι γυναίκες, την επικοινωνία τους με τα παιδιά και τους άνδρες τους που ήταν στο μέτωπο μέσω των γραμμάτων και τη συνεισφορά τους στον πόλεμο καθώς κάποιες από αυτές μετέφεραν πολεμοφόδια, ρούχα και φαγητά για τους στρατιώτες. Με το που έκλεισε αυτό το σκηνικό ξαναγυρίσανε στη σχολική τάξη, όπου τα παιδιά συνέχισαν την εξιστόρηση των γεγονότων στα πλαίσια της σχολικής τάξης, ενώ υπήρχε πάλι μια παρένθετη σκηνή από το παρελθόν και συγκεκριμένα από τα χρόνια της κατοχής και την αντίσταση. Στο θεατρικό στιγμιότυπο έλαβε χώρα μία κωμική σκηνή ανάμεσα σε έναν Ιταλό στρατιώτη και ένα μικρό Ελληνάκι που είχε το θάρρος να τα βάλει με το Γερμανό αξιωματικό και να κλέψει μαζί με τους συνεργούς του τις ρόδες από το γερμανικό φορτηγό! Η γιορτή οργανώθηκε από τις καθηγήτριές μας, Ευθυμίου Παρασκευή και Καρατζόγλου Παρθένα, ενώ οι ρόλοι ερμηνεύτηκαν από τους Καρασακαλίδη Απόστολο (δάσκαλος), Στεργίου Μαριλίνα, Μαζέλι Τζώρτζη, Χωραφά Θεόδωρο, Κέλογλου Τάσο, Μωυσιάδου Σοφία, Χάκα Έλενα (μαθητές), Παλτόγλου Γαλήνη, Μαλίκι Άντα, Μπουργουτζόγλου Δέσποινα (γυναίκες), Μαρίνο Αντώνη (Γερμανό στρατιώτη), Τολμίδη Γιώργο, Τολμίδη Αλέξανδρο και Τόλε Άγγελο (πιτσιρίκους). Γενικά η γιορτή ήταν πολύ ωραία οργανωμένη και μας εντυπωσίασαν οι ερμηνείες των συμμαθητών μας. Την επόμενη μέρα, ως είθισται, παρευρεθήκαμε στο ναό της Ευαγγελίστριας και παρακολουθήσαμε την δοξολογία, αλλά και την ομιλία που εκφώνησε ο καθηγητής μας, ο κ. Δομτζίδης Απόστολος. Τέλος, μετά από την κατάθεση στεφανιών στη ηρώο ακολούθησε η μαθητική παρέλαση.
Αδαμίδου Τάνια
Μαζέλι Τζώρτζης
H 28η Οκτωβρίου θεωρείται μία από τις δύο μεγαλύτερες εθνικές μας γιορτές. Γιορτάζουμε το γεγονός πως τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940, ο Ιταλός πρέσβης παρέδωσε στον Ιωάννη Μεταξά ένα τελεσίγραφο που ζητούσε την υποταγή της Ελλάδας στα Ιταλικά στρατεύματα και ο Μεταξάς, πρωθυπουργός τότε, απάντησε κατηγορηματικά “ΟΧΙ”. Αυτή η επέτειος του “ΟΧΙ” εορτάστηκε και στο σχολείο μας λαμπρά για ακόμη μια φορά. Η γιορτή ξεκίνησε με τον ορισμό σημαιοφόρων γυμνασίου και λυκείου και την απονομή των βραβείων στους αριστούχους μαθητές μας. Αμέσως μετά ακολούθησε η έναρξη μιας θεατρικής παράστασης η οποία είχε εξαιρετικά σκηνικά και τα παιδιά που πρωταγωνίστησαν και μπήκαν για τα καλά στον ρόλο τους. Αρχικά στη σκηνή εμφανίστηκε μία μαθητική τάξη μαζί με έναν καθηγητή που έκανε ερωτήσεις σχετικά με την 28η Οκτωβρίου και τα παιδιά του απαντούσαν. Έτσι μέσα από αυτή τη σκηνή, τα παιδιά μας ξαναθύμισαν τα ιστορικά γεγονότα και αυτό που γιορτάζουμε. Αμέσως μετά το σκηνικό άλλαξε και μας μετέφερε πολλά χρόνια πριν. Στην σκηνή εμφανίστηκαν μητέρες των οποίων τα παιδιά και οι άνδρες είχαν πάει στον πόλεμο. Μέσα από την κουβέντα τους μας παρουσίασαν το πώς αντιμετώπιζαν τις καταστάσεις του πολέμου οι γυναίκες, την επικοινωνία τους με τα παιδιά και τους άνδρες τους που ήταν στο μέτωπο μέσω των γραμμάτων και τη συνεισφορά τους στον πόλεμο καθώς κάποιες από αυτές μετέφεραν πολεμοφόδια, ρούχα και φαγητά για τους στρατιώτες. Με το που έκλεισε αυτό το σκηνικό ξαναγυρίσανε στη σχολική τάξη, όπου τα παιδιά συνέχισαν την εξιστόρηση των γεγονότων στα πλαίσια της σχολικής τάξης, ενώ υπήρχε πάλι μια παρένθετη σκηνή από το παρελθόν και συγκεκριμένα από τα χρόνια της κατοχής και την αντίσταση. Στο θεατρικό στιγμιότυπο έλαβε χώρα μία κωμική σκηνή ανάμεσα σε έναν Ιταλό στρατιώτη και ένα μικρό Ελληνάκι που είχε το θάρρος να τα βάλει με το Γερμανό αξιωματικό και να κλέψει μαζί με τους συνεργούς του τις ρόδες από το γερμανικό φορτηγό! Η γιορτή οργανώθηκε από τις καθηγήτριές μας, Ευθυμίου Παρασκευή και Καρατζόγλου Παρθένα, ενώ οι ρόλοι ερμηνεύτηκαν από τους Καρασακαλίδη Απόστολο (δάσκαλος), Στεργίου Μαριλίνα, Μαζέλι Τζώρτζη, Χωραφά Θεόδωρο, Κέλογλου Τάσο, Μωυσιάδου Σοφία, Χάκα Έλενα (μαθητές), Παλτόγλου Γαλήνη, Μαλίκι Άντα, Μπουργουτζόγλου Δέσποινα (γυναίκες), Μαρίνο Αντώνη (Γερμανό στρατιώτη), Τολμίδη Γιώργο, Τολμίδη Αλέξανδρο και Τόλε Άγγελο (πιτσιρίκους). Γενικά η γιορτή ήταν πολύ ωραία οργανωμένη και μας εντυπωσίασαν οι ερμηνείες των συμμαθητών μας. Την επόμενη μέρα, ως είθισται, παρευρεθήκαμε στο ναό της Ευαγγελίστριας και παρακολουθήσαμε την δοξολογία, αλλά και την ομιλία που εκφώνησε ο καθηγητής μας, ο κ. Δομτζίδης Απόστολος. Τέλος, μετά από την κατάθεση στεφανιών στη ηρώο ακολούθησε η μαθητική παρέλαση.
Αδαμίδου Τάνια
Μαζέλι Τζώρτζης
Εορτασμός 17 Νοέμβρη
Στις 17 Νοεμβρίου, όπως γνωρίζουν όλοι οι Έλληνες, πραγματοποιήθηκε η εξέγερση του πολυτεχνείου, μια μαζική και δυναμική εκδήλωση της λαϊκής αντίθεσης στο καθεστώς της χούντας, που επιβλήθηκε στην ελληνική επικράτεια τον Νοέμβριο του 1973. Η εξέγερση ξεκίνησε στις 14 Νοεμβρίου με την κατάληψη του Μετσόβειου Πολυτεχνείου Αθηνών από φοιτητές και σπουδαστές και η οποία κλιμακώθηκε σε εξέγερση κατά της χούντας, καταλήγοντας σε αιματοχυσία το πρωί της 17ης Νοεμβρίου. Η Ελλάδα βρισκόταν υπό τη δικτατορική διακυβέρνηση του στρατού, καθεστώς που είχε καταργήσει τις ατομικές ελευθερίες, είχε φυλακίσει και βασανίσει πολιτικούς και πολίτες. Έτσι εμείς, γνωρίζοντας όσα συνέβησαν εκείνο τον καιρό, οργανώσαμε στο σχολείο μας μια γιορτή για να τιμήσουμε τους αγωνιστές αυτούς. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης οι μαθητές της Α' τάξης του Γυμνασίου απήγγειλαν κάποια ποιήματα, ενώ συγχρόνως παρακολουθούσαμε κάποια ντοκουμέντα της εξέγερσης των φοιτητών. Την ευθύνη της γιορτής είχε αναλάβει η κ. Κουτσογιάννη Παναγιώτα, ενώ το τεχνικό κομμάτι της εκδήλωσης και τα βιντεάκια που παρακολουθήσαμε τα ετοίμασε ο κ. Δομτζίδης Απόστολος. Στο τέλος της εκδήλωσης, η διευθύντρια του Γυμνασίου έβγαλε ένα σύντομο λόγο για να τιμήσει με τη σειρά της τη μνήμη των ηρώων αυτών, που, όπως εμείς, ήταν νέοι άνθρωποι που διψούσαν για ψωμί, παιδεία και ελευθερία.
Σοφία Ελευθεριάδου
Μαρία Ελευθεριάδου
Στις 17 Νοεμβρίου, όπως γνωρίζουν όλοι οι Έλληνες, πραγματοποιήθηκε η εξέγερση του πολυτεχνείου, μια μαζική και δυναμική εκδήλωση της λαϊκής αντίθεσης στο καθεστώς της χούντας, που επιβλήθηκε στην ελληνική επικράτεια τον Νοέμβριο του 1973. Η εξέγερση ξεκίνησε στις 14 Νοεμβρίου με την κατάληψη του Μετσόβειου Πολυτεχνείου Αθηνών από φοιτητές και σπουδαστές και η οποία κλιμακώθηκε σε εξέγερση κατά της χούντας, καταλήγοντας σε αιματοχυσία το πρωί της 17ης Νοεμβρίου. Η Ελλάδα βρισκόταν υπό τη δικτατορική διακυβέρνηση του στρατού, καθεστώς που είχε καταργήσει τις ατομικές ελευθερίες, είχε φυλακίσει και βασανίσει πολιτικούς και πολίτες. Έτσι εμείς, γνωρίζοντας όσα συνέβησαν εκείνο τον καιρό, οργανώσαμε στο σχολείο μας μια γιορτή για να τιμήσουμε τους αγωνιστές αυτούς. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης οι μαθητές της Α' τάξης του Γυμνασίου απήγγειλαν κάποια ποιήματα, ενώ συγχρόνως παρακολουθούσαμε κάποια ντοκουμέντα της εξέγερσης των φοιτητών. Την ευθύνη της γιορτής είχε αναλάβει η κ. Κουτσογιάννη Παναγιώτα, ενώ το τεχνικό κομμάτι της εκδήλωσης και τα βιντεάκια που παρακολουθήσαμε τα ετοίμασε ο κ. Δομτζίδης Απόστολος. Στο τέλος της εκδήλωσης, η διευθύντρια του Γυμνασίου έβγαλε ένα σύντομο λόγο για να τιμήσει με τη σειρά της τη μνήμη των ηρώων αυτών, που, όπως εμείς, ήταν νέοι άνθρωποι που διψούσαν για ψωμί, παιδεία και ελευθερία.
Σοφία Ελευθεριάδου
Μαρία Ελευθεριάδου